OTSO ARGALA EDO TXAKUR LODIA, ZER NAHIAGO?
Esopo grekoak, orain 2.600 bat urte, idatzitako fabula honetan, gure Herriak gaur bizi duen egoeraren islada ikustea erraza da:
“Otso argal eta goseti batek, txakur lodi eta ongi jandako bat aurkitu zuen bere bidean:
Esaiztazu –esan omen zion-, zergatik, ni zu baino indartsuagoa eta ausartagoa izanik, ez dut zer jan aurkitzen eta ia gosez hiltzen naizen?
-Arrazoia -erantzun zion txakurrak-, asko zaintzen nauan ugazaba bati zerbitzatzen dudalako da, eskatu barik ere ogia ematen dit, hezurrak eta janari hondakinak gordetzen dizkit, eta etxea zaintzea baino beste eginkizunik ez dut.
-Ah ze pagotxa zurea! –erantzun zion enbidiaz beterik otsoak.
Ba begira –ihardetsi zion txakurrak-, zuk nahi ezkero, etorkizun bardina eduki dezakezu, nire ugazaba zerbitzatzen etorriz eta etxea gauez lapurrengandik zainduz.
- Ados orduan –esan zuen otsoak-, gogokoago dut, ezer egin barik bizi, teilatupean eta janariz gainezka, basoan euri eta elurpean ibili baino.
Baina…barkatu nire atrebentzia! –gehitu zuen otsoak txakurraren parean jartzean-, lepoa ile gabe duzu, zer gertatu zaizu?
-Ez da ezer –buru makur txakurrak-, etxetik irten ez nadin, egunez kate batez lotzen nautelako da; horrela, gauez, esna-esna nago eta edozein tokitik ibili naiteke.
Orduan –esan zuen otsoak-, etxetik irten nahi baduzu, uzten dizute?
- Ez, hori ez –erantzun zuen txakurrak.
- Aske ez izatekotan...-ihardetsi zion otsoak-, horrenbeste maite dituzun ondasun horietaz zuk gozatu, nire askatasuna sakrifikatu behar badut, orduan ez ditut nahi eta!”.
Ipuinondoa: “Askatasunean egindako lan gogorrak gehiago balio du, morrontzako edozein plazer baino”.
